Het zou maandag een warme dag worden……..

Dus, buiten in de schaduw, lagen al vroeg de kussens in de stoelen en daarop kranten, boeken, een cryptogram en de killersudoku met wat pennen te wachten.
Maar eerst de anderhalve meter hoge houten sigarettendoos voor onze oudste kleindochter afmaken. In een schrikkeljaar zetten ze in Kreis Bentheim
-over de grens dus- zoiets bij de voordeur voor een jarige die 25 jaar wordt
(want 25 sigaretten in een pakje, je moet er maar opkomen).
Maar dan hoor je regelmatig gekuch en gehoest achter de bosjes. In de schaduw daarvan moet iemand liggen te bezwijken van de warmte.
Toch maar even kijken. Of het wordt een slok water met een aspirientje en daarna een kop koffie, of de ambulance.
Het valt mee. Er staan vijf identieke fietsen op het plein en op de bult achter het huisje slapen de vijf bijbehorende fietsers.
Ik heb m’n hoorapparaten niet in, dus spreken ze volgens mij vooral Engels
en gaat het “good” met ze. Nee, ze hebben geen dorst, maar de cornetto’s die ik ze daarna breng gaan er met veel “Thank you’s” wel in.
Het zijn jonge Europeanen die wachten op hun begeleiders.
Wanneer die komen worden de fietsen op slot gezet (en later opgehaald).
Daarna mag er gekozen worden tussen het houden van de tenten of de slaapzakken die ze achterop de fiets hadden meegenomen. Bovendien wordt de opdracht gegeven om een maaltijd te koken voor tien personen. Een doos met ingrediënten wordt gelukkig wel achter gelaten.
O ja, telefoons inleveren en zoek zelf maar een kookplek, borden en bestek en een slaapplek voor de nacht.
Dus staan ze even later op de stoep of wij een oplossing weten.
Sapie herinnert zich dat er twee stormtenten op zolder liggen en ik bel Henk Wouters dat een daarvan al in de speeltuin staat. “Of we de sleutel van het Kaampie willen hebben” is z’n reactie. Maar dat is niet nodig; we hebben zelf
ook wel een toilet.
Nieuwsgierig vragen we de jongelui naar wat meer informatie.
Anila komt uit Macedonië, Gaua uit Portugal, Ba’lint uit Hongarije en Emma
uit Italië. Helemaal uit Groningen komt Lianne.
Op een sportieve manier voeren ze in Drenthe allerlei opdrachten uit en moeten ze verschillende problemen oplossen. Bijvoorbeeld wat ze de volgende morgen zullen eten. Een rondje door de buurt leverde pannenkoekenmix, halfvolle yoghurt, boer’n sap en nog veel meer op.
Clari brengt nog een zak mandarijnen en Jacob vijf eieren.
Ondertussen maken ze kennis met elkaars gewoontes en culturen.
Dit is hun derde dag (van de 14) waarbij ze vanuit Orvelte met een grote omweg via Diever en Wijster in Drijber terecht zijn gekomen. In Orvelte is ook de stichting Cherry International Foundation gehuisvest die deze internationale jongeren uitwisseling heeft georganiseerd.
Het pastagerecht (“Casa di Mama Emma”), opgediend op het nieuwe terras voor Het Kaampie, smaakt voortreffelijk en wanneer Jacob komt vertellen dat Celeste ook nog loempia’s staat te frituren is het zeker dat de groep vandaag geen honger lijdt.
Het is al vroeg muisstil in de tent want morgen moeten ze met alle bagage te voet naar Orvelte.

Omdat de Europese Unie deze projecten via het Erasmusprogramma grotendeels subsidieert wordt het misschien tijd dat Drijber (na de uitwisseling met Portugal) weer eens meedoet?

Bruun

Van lezen en puzzelen is weinig meer terecht gekomen, maar we hebben
dankzij deze jonge gasten wel een heel gezellige middag en avond gehad.
Bij het vertrek drukt een van de meiden Sapie een briefje in de hand met het verzoek het ook op Drijber.net te plaatsen.