NieuwsThuis

Column: Het sprookje van een fietspad, deel 2.

Voordat sprookjes goed aflopen zijn ze vaak griezelig en kind onvriendelijk.

Vroeger had ik, vóór de goede afloop m’n lesje allang geleerd en daarna de nachtmerrie gedroomd. De moraal (luisteren naar je ouders, vreemden niet zomaar vertrouwen) vond ik lastiger.

Achter de rattenvanger aanlopen en nooit meer thuis komen. Daar droomde ik van – en van opgevreten worden door een wolf.

Van het fietspad langs het onveilige stukje kronkelweg lig ik ’s nachts niet wakker. Wel heb ik nagedacht over de moraal van het sprookje in Paula’s open brief. Ik kwam uit op “Ere wie ere toekomt”.

Zowel de school als P.B. verdienen een lintje.

Maar………..

Ik snuffel uit nieuwsgierigheid regelmatig in archieven, oude raadsverslagen, krantenartikelen en andere oude meuk. Het is niet mijn hobby en je hebt er meestal geen barst aan. Alleen weet ik nu dat Paula haar mooie sprookje halverwege begint te vertellen en dat is een beetje jammer.

Ruim honderd jaar geleden, in 1911, doet de vereniging “Noord en Omstreken” een schriftelijk verzoek aan het gemeente bestuur van Beilen.

Ze vragen om een fietspad van Drijber naar Tiendeveen te realiseren.

Deze lastige vraag wordt tijdens de raadsvergadering “aangehouden”.

In februari 1912 vraagt raadslid Popping of B. en W. al plannen hebben gemaakt. Hij zegt erbij dat al eerder zo’n pad is aangevraagd en dat grondeigenaren toestemming hebben gegeven.

Wanneer bij de opening van het fietspad de lintjes worden uitgedeeld, mag men mij voor de show het postume wel opspelden.

Bruun

Waar Paula halverwege begint, moet ik de goede afloop van toen nog vertellen.

Na lang vergaderen en “Een adres van de Commissie voor den aanleg van een kunstweg van Pesse naar Drijber met een zijtak over Stuifzand naar Hoogeveen en een zijtak naar het Noordsche Schut om een subsidie voor de aanleg dier wegen” gericht aan de Staten van Drenthe, is het fietspad in 1920 gerealiseerd in de vorm van een weg.

One thought on “Column: Het sprookje van een fietspad, deel 2.

  • Dank voor je mooie aanvulling op mijn column, Bruun.

    Beantwoorden

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *