Portretschilderen. Bericht 6
De foto ervan durf ik wel te laten zien. Vanwege de privacyregels is het verstandig om de reacties bij de eerste aanblik van de uitgezochte eigen foto niet schriftelijk weer te geven. Het nadeel is dat de humor erbij ook niet gedeeld kan worden.
De grote tafel in de opening van de oude varkensstal zat vol en Albert schilderde met de rug er naar toe. We hadden z’n gezicht al vaak genoeg gezien en anders “keken we straks maar naar een van de bomen langs de Berkenweg”. ’s Middags kwam Ina haar Popartportret af maken. We waren dik tevreden maar nog net voor het maken van de “groepsfoto” ontdekten we dat de neus er nog niet op zat. Kortom, het was weer erg gezellig en er werd serieus geschilderd.
Er waren bonbons, zelfgebakken taart en koeken en de kleine frisbar werd door Sanna en Liroy aangevuld met koffie en thee. Zelf schilderden ze niet mee, want druk met de verbouwing. Maar niet zo druk dat ze geen tijd hadden om, én Tanneke Huizing een rondleiding te geven in haar vorige huis én iedereen na het schilderen te verrassen met een prachtig boeket uit hun pluktuin.
Zaterdag schilderen we bij het “Kleine Kerkje”.
(P.S., Ik begrijp sinds zaterdag ook waardoor Liroy een groep Drijbenaren kan leren Salsa dansen. Het lukt hem thuis ook bij zijn groep Indische loopeenden.)
Bruun
