Achter of er tegenover?
En daar zit je dan, tegenover in plaats van achter de tafel. Of beter, achter de middelste van een hele rij tafels die
naast elkaar zijn gezet, met de korte kanten tegen elkaar aan. Het past er net in, zoveel tafels naast elkaar. Achter elke tafel twee stoelen, allemaal bezet. Eentje zit er zelfs vrijwel naast. Maar dat is ook niet iemand die zichzelf naar voren zal schuiven, die haar plek achter de tafel opeist in plaats van ‘er een beetje naast te zitten’. Ze blijft altijd vriendelijk lachen. Ik ken haar niet anders.
Maar goed, ik zit daar nu dus niet. Ik zit gewoon in de zaal, tussen de andere mensen. Ik zat slechts één keer eerder zo in de zaal, negen jaar geleden, toen ik hier net woonde. Aan het eind van de vergadering stapte ik op Bertus af, op advies van Albert, met de vraag of ik iets met de website van ons dorp zou mogen doen, die werd al jaren niet meer bijgehouden. Want ik wilde graag een link naar de site van Drijber op de website van mijn eigen bedrijf zetten. Zoals ik dat ook had in het dorp waar ik hiervoor woonde. Bertus vond het prima, mits ik contact zocht met degene die de site had gemaakt. Geen probleem. En of ik niet wou plaats nemen in het bestuur van PB, volgde er meteen op. Maar ik woon hier nog maar net, sputterde ik tegen. Dat is toch helemaal geen probleem? sputterde hij daarop. Dus ik woonde net geen jaar in Drijber en zat meteen al in PB, we telden 2010. Wat betekende dat ik de daarop volgende jaren dus achter de tafel zat in plaats van er tegenover, in de zaal. Hoewel de rij tafels uiteraard ook in diezelfde zaal staan. Maar dat terzijde.
Vele jaren heb ik daar gezeten, elke jaarvergadering opnieuw. Tot het tijd werd op om op te stappen. Dat was voor vorig jaar. 2018 zou mijn eerste jaar zijn in de zaal, en ik was benieuwd hoe me dat zou vergaan. Toekijken hoe een ander jouw plek inneemt kan best spannend zijn. Gewoon over je heen laten komen, zei ik tegen mezelf. Niets zeggen als jij het anders zou doen. Toekijken als ergens iets fout gaat. Maar ja, voor ‘t zelfde geld doet jouw opvolger het veel beter dan jij het ooit deed of ooit zou kunnen doen. Het liep anders vorig jaar.
Ik was per ongeluk op vakantie, de week van de jaarvergadering. Ik kon er helemaal niet bij zijn! En om de vakantie nou op te zeggen vanwege de jaarvergadering, dat ging mij net een stapje te ver. Dus ik was er niet bij. En moest vervolgens een vol jaar wachten voor ik weer een kans kreeg om in de zaal te zitten.
En dat is gelukt! Afgelopen dinsdag zat ik in de zaal. Ik keek ik naar die enorme rij tafels met achter elke tafel twee mensen, en eentje dus er naast, voor mij rechts, voor hun links. Gelukkig was ik lang niet de enige in de zaal, anders had het zomaar intimiderend kunnen overkomen, die twee besturen achter die tafels daar, zes vrouwen en vijf mannen, keurige verdeling. Hoewel beide voorzitters dan wel mannen waren, dat was weer niet zo’n mooie verdeling. Een vrouwelijke en een mannelijke penningmeester, da’s weer netjes. En ach, tegenwoordig gaan we voor gender neutraal, dus dan maakt het ook weer niet zoveel uit.
Maar goed, het was mij een waar genoegen om in de zaal te zitten. En ik kon toch nog wel mijn woordje doen, dat dan weer wel. Afgezien van de nummering op de agenda, die de voorzitter nog wel eens verkeerd telde, is het hem gelukt om vlak na tienen de vergadering te beëindigen, ook heel keurig. Daarna bleef het nog lang gezellig in ’t Kaampie.
Paula
